Wie A zegt moet Behehe zeggen!

Twee weken geleden schreef ik over de schriftelijke vragen die ik aan het Leidse college stelde over stadsschapen. Ik kreeg er verschillende reacties op. Veel mensen vonden het een geweldig idee en gaven aan dat het hen leuk leek om de schaapskudde in de wijk te kunnen begroeten. Maar natuurlijk waren er ook negatieve reacties: “Schapen horen in de wei, niet in de stad”

Hoe kan je bewijzen dat schapen zich prima thuis voelen in de stad? Door ze ernaartoe te brengen! Donderdag 20 juni ben ik met meer dan 200 schapen dwars door de Leidse binnenstad gelopen. Gelukkig werd de kudde gehoed door herder Elzo Hoexum en zijn honden. We liepen vanuit Park Cronestein, waar de schaapskudde graasde, via station Lammenschans,  de Herenstraat, de Doezastraat, het Van der Werfpark [voor een korte pauze], het Pieterskerkhof , en het Rapenburg naar het park voor de Zeevaartschool aan het Noordeinde.

De wandeling was een feest. Nog nooit heb ik zoveel mensen op straat blij gezien. Een aantal mensen liep verder met ons mee, achter de kudde aan. In plaats van te toeteren pakten automobilisten, die even moesten wachten als de schapen braaf overstaken, hun mobiel om foto’s te maken.

Tijdens de wandeling heb ik natuurlijk met de herder gepraat over het idee van stadsschapen. Gelukkig was hij net zo enthousiast als ik. Hij zou het fantastisch vinden als zijn schapen ook wat meer in de stad zouden mogen grazen. Volgens Elzo zijn er heel veer meer plekken in Leiden te vinden voor zijn kudde dan alleen  Cronestein, het Bos van Bosman en in de toekomst Park Matilo.

Na een rustpauze bij het Noordeinde zijn de stadsschapen doorgelopen naar een stuk land achter Corpus. Een wandeling dwars door de binnenstad zal zeker geen alledaagse attractie worden. Daar gaat het ook niet om. Het gaat erom dat de schapen op verschillende plekken in de stad  lekker kunnen grazen.

Maandag 24 juni was er een reportage over de schaapskudde in Leiden te zien op TV-West Nieuws, die de stadswandeling geregeld heeft, waarvoor dank. De reportage is hier terug tezien

bijdrage van Walter van Peijpe