De afgelopen dagen was ik in Madrid. Ik had me voorgenomen me eens niet te verdiepen in stedelijke ontwikkeling, nieuwe culturele venues of interessante stadswijken, maar gewoon te genieten van mijn omgeving. Voor een groot deel is dat gelukt. Ik heb in lange tijd niet zoveel tapas gegeten als afgelopen weekend, en ook het aantal bezochte terrassen lag wat hoger dan mijn gemiddelde in Leiden. En toch heb ik het niet helemaal kunnen laten, en heb ik me wel weer degelijk ondergedompeld in enkele stedelijke projecten. De meest indrukwekkende – en toeristisch interesssante – wil ik vandaag graag met jullie delen…
Het Retiro Park
Madrid is een van de meest groene steden van Europa. Dat blijkt niet alleen uit de cijfers, maar wordt ook direct duidelijk als je er bent. Het Retiro Park is wat mij betreft een van de mooiste parken van de wereld. Het combineert groen met historisch interessante gebouwen, terrassen, sport faciliteiten, publieke activiteiten en honderden – al dan niet duizenden – plekken om lekker te liggen luieren. In het park hangt een heerlijk rustige en gemoedelijke sfeer, maar het is er absoluut niet saai. Het park is goed ontsloten, en makkelijk bereikbaar met de bus en de metro. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar zou het Retiro Park misschien wel eens perfect kunnen zijn?
Madrid Río
Ooit was het gebied rondom de Manzaranes rivier een onaantrekkelijker plek. Een snelweg liep aan beide zijden parallel aan het water, en ontnam daarmee de Madrilenen alle lust om dit deel van de stad te bezoeken . De flats naast de snelweg fungeerden ongeveer als roetfilter, en werden daarom ook niet bepaald gezien als aantrekkelijke woonlocatie. Van dit alles is nu echter niets meer te zien of te merken. Voor het project Madrid Río is de snelweg ondertunneld, en is langs de rivier een 10 kilometer lange boulevard aangelegd met sportvelden, kiosken en groenstroken. Tegenwoordig rijden er geen auto’s meer, maar is er volop ruimte voor voetgangers, hardlopers, fietsers en mensen op rolschaatsen en skates. De flatgebouwen die ooit uitkeken op de drukke autoweg, hebben nu een prachtig uitzicht over een groen park dat zich zowel links als rechts kilometers uistrekt…
Matadero
In Leiden werd het slachthuis omgetoverd tot de woonwijk Nieuw Leyden. In Madrid werd het monumentale slachthuis uit 1911 omgebouwd tot het Matadero centrum voor hedendaagse kunst en cultuur. Tegenwoordig kan je er terecht voor films, muziek, theater, lezingen, cursussen en natuurlijk heerlijke hapjes en drankjes. Er is zelfs een botanische tuin op het terrein. Vanaf Matadero loop je zo de boulevards van Madrid Río op, dus als je wil zou je al skeelerend een film kunnen bekijken, tapas kunnen eten, om je weg daarna al koffie drinkend te vervolgen naar het volgende metrostation. Wat wil een mens nog meer? 🙂
Bijdrage van Simone Pekelsma (@simonepekelsma)
Vind ik leuk:
Like Laden...
Afgelopen weekend was de 19e Leidse Kunstroute. Hoogtepunt was voor mij de expositie in de Meelfabriek. Museum De Lakenhal en Mariska Beljon, kunsthistorica, selecteerden twaalf talentvolle kunstenaars uit Leiden. Goed vond ik de kunst die speciaal voor de locatie gemaakt was, zoals de werken van Izaak Zwartjes, Maurice Braspenning, Simone de Jong en Guido Winkler.
Maar de expositie was vooral prachtig door de Meelfabriek zelf! Fantastische industriële architectuur! Je zou bijna hopen dat de Meelfabriek niet verbouwd wordt. De geschiedenis is voelbaar en het zichtbare verval heeft een vreemde schoonheid.
Koen Haer
leidseruimte
Walter van Peijpe
LEIDSE RUIMTE 