Tagarchief: groen

Groene dakpan

De voordelen van begroeide daken hoef ik niet meer uit te leggen. Daar kun je hier op LeidseRuimte al genoeg over vinden. Wat nog niet eerder hier beschreven werd, is een ontwerp voor een nieuw soort dakpan waarmee het makkelijker wordt voor schuine daken. Deze dakpan heeft een trechtervormig bakje waar een plantje inpast. Het teveel aan regenwater dat de trechter opvangt wordt door het gaatje onderin afgevoerd. De dakpan is met absorberende korrels, water en plantje niet zwaarder dan een gewone dakpan dus aanpassingen aan het dak zijn niet nodig.

Green roofing tile   (bron:Roel de Boer)

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre

Redt elke stadsboom jaarlijks één leven?

Bomen hebben vele positieve effecten, zoals de hier eerder genoemde effecten op onze geestelijke gezondheid en de luchtkwaliteit. Hoewel de temperatuur al maanden ondergemiddeld is, wil ik nogmaals schrijven over een derde positief punt van bomen, namelijk verkoeling.

Bomen zorgen voor verkoeling in de stad, of misschien correcter: minder opwarming. Het blijkt namelijk dat een stad gemiddeld een paar graden warmer is dan het platteland daarbuiten. Dit komt door verschillende effecten, maar kort gezegd komt het er op neer dat de stedelijke omgeving met veel steen en asfalt meer straling van de zon absorbeert en die warmte ook langer vasthoudt. Bomen zorgen niet alleen voor schaduw, maar verdampen ook water net zoals wij zweten. Een boom heeft daardoor een aanzienlijk effect op de omgeving. Eén boom geeft het verkoelend effect van tien airco’s las ik ergens. Een rare vergelijking want een airco maakt het binnen koeler, maar blaast buiten juist warme lucht uit waardoor het daar nog warmer wordt en op de lange termijn wordt door extra CO2 in de lucht zelfs de hele aarde er warmer van.

Hitte-eiland   (bron: arborday.org)

Niet alleen aan de luchtvervuiling gaan mensen dood, ook door hitte. De meeste mensen zullen zich de hittegolf in Europa van 2003 niet herinneren als een dodelijke natuurramp. Dat is niet omdat er in Nederland maar 1500 van de 70 000 doden vielen, maar omdat hitte een sluipmoordenaar is. Als zwakke mensen zoals ouderen tijdens een hittegolf overlijden, zijn we geneigd dat toe te schrijven aan hun zwakte. Toch blijkt uit de statistieken dat deze mensen anders vaak nog jaren langer hadden kunnen leven.

Hittegolf 2003   (bron: wikipedia.org)

Gemiddeld is het in Leiden 3,2 graden warmer dan daarbuiten. In één op de 20 gevallen is het zelfs meer dan 5,6 graden warmer. Genoeg reden dus om het huidige aantal bomen te behouden of toe te laten nemen. Er is een regel dat voor iedere gekapte boom een nieuwe geplant moet worden. Dit wekt echter ten onrechte de indruk dat het prima is om bomen te kappen, als je ze maar elders weer bijplant. Afgezien van het feit dat een boom ook emotionele waarde heeft, werkt dat niet zo. Een bos met compensatiebomen heeft een ander effect dan verspreide bomen en een kleine net aangeplante boom geeft natuurlijk minder verkoeling dan een grote oude.

Kleine nieuwe bomen   (bron: politiekdelft.nl)

Bij herinrichtingsprojecten worden steevast eerst alle bomen omgezaagd om na de herinrichting (soms op vrijwel dezelfde plekken) weer nieuwe bomen te planten. Het duurt jaren voor z’n nieuwe boom weer enige omvang heeft. Toen ik in 2000 daarop wees als lid van de studentenraad bij de herinrichting van de campus van de TU Delft, werd ik door medestudenten uitgelachen. Dus legde ik uit dat dat geen loze emotionele reactie op de tijdelijke kaalheid is, maar dat er vaak zo snel al weer heringericht dat je een aanzienlijk deel van de levensduur van de inrichting met een kaal stadsbeeld zit. Soms wordt zelfs een boom al lang voor deze groot deze al weer omgezaagd voor de volgende herinrichting. Ik geloof graag dat mijn pleidooi ervoor gezorgd heeft dat een groot deel van de oude bomen is behouden toen jaren later de hoofdweg door de campus samen met de enorme parkeerplaatsen werden opgebroken en omgevormd tot één groot park.

Mekelpark   (bron: tudelft.nl)

Een vierde positief effect van bomen in de stad is het luwen van de wind. Hoewel een boom die de strijd met de wind verliest ook wel eens een slachtoffer maakt, is het aantal mensen dat door afwaaiende dakpannen geraakt wordt waarschijnlijk ook lager door stadsbomen. Kortom, niet iedere boom redt jaarlijks een leven, maar gemiddeld waarschijnlijk heel wat meer dan 1 leven per jaar.

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre

Stad van parken, cultuur, en vooruit…tapas

De afgelopen dagen was ik in Madrid. Ik had me voorgenomen me eens niet te verdiepen in stedelijke ontwikkeling, nieuwe culturele venues of interessante stadswijken, maar gewoon te genieten van mijn omgeving. Voor een groot deel is dat gelukt. Ik heb in lange tijd niet zoveel tapas gegeten als afgelopen weekend, en ook het aantal bezochte terrassen lag wat hoger dan mijn gemiddelde in Leiden. En toch heb ik het niet helemaal kunnen laten, en heb ik me wel weer degelijk ondergedompeld in enkele stedelijke projecten. De meest indrukwekkende – en toeristisch interesssante – wil ik vandaag graag met jullie delen…

Retiro ParkHet Retiro Park

Madrid is een van de meest groene steden van Europa. Dat blijkt niet alleen uit de cijfers, maar wordt ook direct duidelijk als je er bent. Het Retiro Park is wat mij betreft een van de mooiste parken van de wereld. Het combineert groen met historisch interessante gebouwen, terrassen, sport faciliteiten, publieke activiteiten en honderden – al dan niet duizenden – plekken om lekker te liggen luieren. In het park hangt een heerlijk rustige en gemoedelijke sfeer, maar het is er absoluut niet saai. Het park is goed ontsloten, en makkelijk bereikbaar met de bus en de metro. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar zou het Retiro Park misschien wel eens perfect kunnen zijn?

Madrid RioMadrid Río

Ooit was het gebied rondom de Manzaranes rivier een onaantrekkelijker plek. Een snelweg liep aan beide zijden parallel aan het water, en ontnam daarmee de Madrilenen alle lust om dit deel van de stad te bezoeken . De flats naast de snelweg fungeerden ongeveer als roetfilter, en werden daarom ook niet bepaald gezien als aantrekkelijke woonlocatie. Van dit alles is nu echter niets meer te zien of te merken. Voor het project Madrid Río is de snelweg ondertunneld, en is langs de rivier een 10 kilometer lange boulevard aangelegd met sportvelden, kiosken en groenstroken. Tegenwoordig rijden er geen auto’s meer, maar is er volop ruimte voor voetgangers, hardlopers, fietsers en mensen op rolschaatsen en skates. De flatgebouwen die ooit uitkeken op de drukke autoweg, hebben nu een prachtig uitzicht over een groen park dat zich zowel links als rechts kilometers uistrekt…

Matadero_MadridMatadero

In Leiden werd het slachthuis omgetoverd tot de woonwijk Nieuw Leyden. In Madrid werd het monumentale slachthuis uit 1911 omgebouwd tot het Matadero centrum voor hedendaagse kunst en cultuur. Tegenwoordig kan je er terecht voor films, muziek, theater, lezingen, cursussen en natuurlijk heerlijke hapjes en drankjes. Er is zelfs een botanische tuin op het terrein. Vanaf Matadero loop je zo de boulevards van Madrid Río op, dus als je wil zou je al skeelerend een film kunnen bekijken, tapas kunnen eten, om je weg daarna al koffie drinkend te vervolgen naar het volgende metrostation. Wat wil een mens nog meer? 🙂

Bijdrage van Simone Pekelsma (@simonepekelsma)

Progressief het oude behouden

Ik schreef hier eerder dat als een kleine zelfstandige winkel het moeilijker krijgt bij verruimde openingstijden is er iets mis met het die winkel. Het laatste GroenLinks-magazine citeert me met: “Blijkbaar trekt die winkel alleen klanten door de locatie, maar biedt deze verder onvoldoende meerwaarde”. Ik ontken dus niet dat de verruiming van openingstijden slecht kan zijn voor de gewenste kleinschalige lokale voorzieningen. Ik betwijfel alleen of dit een slechte ontwikkeling is, want het treft alleen de winkels die geen meerwaarde bieden. Helaas heeft nog niemand op dit specifieke punt gereageerd.

Station 's-Hertogenbosch

Sommige veranderingen moet je bovendien niet proberen tegen te houden. Dat lukt toch niet. Zoek liever naar een manier om het zo te sturen dat de verandering zo veel mogelijk een verbetering is. Daarom ben ik ook GroenLinkser: niet alleen vanwege het groen, maar vooral omdat GroenLinks progressief is. Dat betekent voor mij niet dat alle oude dingen overboord moeten. Het mooist is het als je iets ouds met minimale aanpassingen aan de huidige behoefte weet aan te passen. Zoals de stations in ‘s-Hertogenbosch en Amersfoort waar men een nieuwe loopbrug heeft gebouwd met behoud van de oude perronoverkappingen.

Abtswoudse bos

Helaas zie je dat vaak anders. Niet alleen in de stad, zoals de stations van Leiden en Utrecht, maar ook in het buitengebied. Nu landbouw alleen nog rendabel is als het zeer grootschalig kan en recreatie steeds belangrijker wordt, plant men in de Randstad op veel plaatsen bos aan. Dat is geen bos zoals dat hier voor de ontginning van Nederland stond, maar rechte vakken met brede grasstroken langs de sloten om deze uit te kunnen baggeren, want anders zou er wel eens een natuurlijk moerasbos kunnen ontstaan. Het cultuurlandschap is verdwenen en er is ook geen echte natuur voor terug gekomen. Een slechte zaak.

Cronesteyn

Dat vind ik mooi aan park Cronesteyn, dat is deels gewoon polderlandschap, zoals het honderd jaar geleden ook was, maar dan met paden er door voor de recreatie. Dat moeten we op meer plaatsen doen (de Oostvlietpolder bijvoorbeeld?). Op de internetpagina Wat was waar kan je op oude kaarten zien hoe het originele cultuurlandschap was, als we dat reconstrueren en met wandel- en fietspaden ontsluiten krijgen we een uniek groen cultuurlandschap voor recreatie dat geschikt is voor kleinschalige eco-landbouw.

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre

Uit de oude doos: De nieuwe Morsweg

Een groene, compacte stad is de stad van de toekomst. Dat geldt ook voor Leiden. We moeten zoeken naar creatieve en duurzame oplossingen om de schaarse ruimte in de stad de beter te benutten. Als we slim en vooruitstrevend zijn kunnen we Leiden verrijken met meer groen, meer woningen, meer kleine bedrijven, meer kunst, meer speelplaatsen en meer ruimte voor openbaar vervoer en de fiets. Zoals hier op de Morsweg.

Walter van Peijpe

Dit bericht verscheen eerder op http://waltervanpeijpe.com/