Windenergie gebruiken we in Nederland al zo’n 1000 jaar voor van alles en nog wat, zoals het malen van graan, zagen van hout en het pompen van water. In de Leidse binnenstad stonden langs de singel wel 30 windmolens en in het buitengebied nog 15. Met de komst van de stoommachine en verbrandingsmotor raakte de molens in onbruik. Er zijn nu nog 2 molens binnen en 7 molens buiten de singel over, die we als monumenten koesteren.
Toen er grenzen aan de groei bleken te zijn met fossiele energie, kwam windenergie langzaam weer in opkomst, maar nu voor het opwekken van elektriciteit. Deze nieuwe windmolens kunnen in een kaarsrechte lijn opgesteld ook mooi zijn. Toch worden ze minder gekoesterd dan de oude molens en willen we ze o.a. vanwege geluidshinder niet in de stad hebben staan.
Dat is jammer, want het is toch handig om de elektriciteit op te wekken daar waar je het nodig hebt. Daarom zijn er vele alternatieve ontwerpen bedacht voor op gebouwen: van wieken in de vorm van beslagkloppers tot draaiende cilinders. Het kan zelfs zonder bewegende delen. Een eerste proefmodel daarvoor staat sinds ruim twee weken in Delft. Deze EWICON staat bijna recht onder mijn werkkamerraam, maar iemand moest me op het ding wijzen, want ik had er nog niks van gemerkt.
Maandagbijdrage van Jochem Lesparre
Koen Haer
leidseruimte
Walter van Peijpe
LEIDSE RUIMTE 