Een dubbel gevoel aan de Middelstegracht:
Aan de ene kant: een stad kan zich dit soort plekken niet veroorloven. Alle lege plekken moeten benut, ontwikkeld worden. Hier is ruimte voor een villa, sociale woningbouw, een speelplaats, een park of……………….. De druk op de leegte is te groot
Aan de andere kant: een stad heeft dit soort plekken nodig. Plekken die niet ontwikkeld zijn en vergeten worden. Plekken die in afwachting van de toekomst onderdak bieden aan vleermuizen, junks, verliefde stelletjes , ……………..…. De stad moet ook ruimte hebben voor geheimen en duistere zaken.
Spijker op de kop. Zonder rommelzones is een stad àl te kleinburgerlijk, en dus doods! En niet alleen aan de rand van de stad (Oostvlietpolder!), maar ook in het centrum, onverwachte plekken van creativiteit.