Tagarchief: Cronesteyn

Progressief het oude behouden

Ik schreef hier eerder dat als een kleine zelfstandige winkel het moeilijker krijgt bij verruimde openingstijden is er iets mis met het die winkel. Het laatste GroenLinks-magazine citeert me met: “Blijkbaar trekt die winkel alleen klanten door de locatie, maar biedt deze verder onvoldoende meerwaarde”. Ik ontken dus niet dat de verruiming van openingstijden slecht kan zijn voor de gewenste kleinschalige lokale voorzieningen. Ik betwijfel alleen of dit een slechte ontwikkeling is, want het treft alleen de winkels die geen meerwaarde bieden. Helaas heeft nog niemand op dit specifieke punt gereageerd.

Station 's-Hertogenbosch

Sommige veranderingen moet je bovendien niet proberen tegen te houden. Dat lukt toch niet. Zoek liever naar een manier om het zo te sturen dat de verandering zo veel mogelijk een verbetering is. Daarom ben ik ook GroenLinkser: niet alleen vanwege het groen, maar vooral omdat GroenLinks progressief is. Dat betekent voor mij niet dat alle oude dingen overboord moeten. Het mooist is het als je iets ouds met minimale aanpassingen aan de huidige behoefte weet aan te passen. Zoals de stations in ‘s-Hertogenbosch en Amersfoort waar men een nieuwe loopbrug heeft gebouwd met behoud van de oude perronoverkappingen.

Abtswoudse bos

Helaas zie je dat vaak anders. Niet alleen in de stad, zoals de stations van Leiden en Utrecht, maar ook in het buitengebied. Nu landbouw alleen nog rendabel is als het zeer grootschalig kan en recreatie steeds belangrijker wordt, plant men in de Randstad op veel plaatsen bos aan. Dat is geen bos zoals dat hier voor de ontginning van Nederland stond, maar rechte vakken met brede grasstroken langs de sloten om deze uit te kunnen baggeren, want anders zou er wel eens een natuurlijk moerasbos kunnen ontstaan. Het cultuurlandschap is verdwenen en er is ook geen echte natuur voor terug gekomen. Een slechte zaak.

Cronesteyn

Dat vind ik mooi aan park Cronesteyn, dat is deels gewoon polderlandschap, zoals het honderd jaar geleden ook was, maar dan met paden er door voor de recreatie. Dat moeten we op meer plaatsen doen (de Oostvlietpolder bijvoorbeeld?). Op de internetpagina Wat was waar kan je op oude kaarten zien hoe het originele cultuurlandschap was, als we dat reconstrueren en met wandel- en fietspaden ontsluiten krijgen we een uniek groen cultuurlandschap voor recreatie dat geschikt is voor kleinschalige eco-landbouw.

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre