Leiden-Zuidwest is een goed voorbeeld van een naoorlogse uitbreidingswijk. Het eerste ontwerp voor Zuidwest uit 1948 ging nog uit van de tuinstadgedachte. Het uiteindelijke plan uit 1959 was vooral gebaseerd op de rationele stedenbouw van CIAM. In deze beide stedenbouwkundige visies speelt collectief groen een belangrijke rol. Nu wordt Zuidwest opnieuw ontwikkeld met als thema: “Mozaïek Zuidwest, wijk vol kansen”. Eén uitgangspunt is het versterken en toegankelijker maken van de onbebouwde ruimte in de wijk [“het inversiemozaïek”]. Opvallend is dat aan het groen geen programma wordt verbonden. Dit lijkt een gemiste kans. De plek waar buurtbewoners elkaar ontmoeten is de openbare [groene] ruimte. Door hieraan een gemeenschappelijke betekenis te geven kan een nieuwe stadsnatuur ontstaan die de saamhorigheid van de buurtbewoners bevordert en de levendigheid van de wijk verrijkt. De ‘buurtmoestuin’ is hiervan een fantastisch voorbeeld.
[samples van: Zedz, Banksy, Dirk van den Bosch [mostag], Georg Noordanus/Hendrik-Jan Kldeweij, Maarten van Maanen, Swok, Delta-Marc Maurer-Zedz, CICP, ea, klik op de foto voor een vergroting]