Categorie archief: wijken

Bewoners Turkse steden transformeren openbare trappen tot regenbogen

Op een warme dag in augustus, besloot de gepensioneerde bio-ingenieur Huseyin Cetinel dat zijn buurt in het centrum van Istanbul wel wat extra kleur kon gebruiken. Hij kwam meteen in actie, gaf 800 dollar uit aan verf, en beschilderde de openbare trappen van de wijk Findikli, die de trendy wijk Cihangir met een drukke kustweg verbinden, in alle kleuren van de regenboog. Meteen werd hij een lokale held. Mensen waren razend enthousiast over zijn werk. De gemeente leek Cetinel’s trappen echter niet zo te waarderen, en verfde ze snel weer terug in hun originele grijze kleur. Ze wisten echter niet dat dit machtsvertoon zou leiden tot een massale, nationale beweging om meer stadstrappen in Turkije om te toveren tot regenbogen. 

Bron: sumrue, Instagram

Bron: sumrue, Instagram

“Ik deed het niet voor een bepaalde groep, of als vorm van activisme. Ik deed het om mensen te laten glimlachen,” vertelde Cetinel aan de Turkse media.
Veel Turken zagen de trappen in Findikli echter wél als een symbool voor de homobeweging en/of voor de geest van verzet die al maanden door Turkije’s steden waart. Van het westen tot het oosten, en het noorden tot het zuiden, pakten mensen de kwast op om ook hun eigen openbare trappen te transformeren. De regenboogtrappen vormen nu populaire plekken die de lokale bewoners dichter bijelkaar brengen en wijken nieuw leven inblazen. In Findikli kwam zelfs een bruidspaar naar de trappen. Volgens hen was het de beste plek in de stad om hun bruidsfoto’s te laten maken…

Bijdrage van Simone Pekelsma (@simonepekelsma)
Deze bijdrage is een vertaling van een artikel dat eerder vandaag op Happy Streets verscheen.

wc eend

Morgen is de uitreiking van de Leidse Architectuurprijs. Voor veel Leidenaren is het een ver van hun bed show. Architectuur. Let maar op hoe mensen het woord uitspreken. Ar-sjie-tek-tuur. Klinkt ook niet best toch.

Toch gaat architectuur iedereen aan. De invloed ervan is in elk geval merkbaar in ieders leven. Mooi voorbeeld  is altijd  ‘onder architectuur gebouwd’. Schitterende makelaarsterm. Als ik zou moeten gokken is namelijk minstens 80% van Nederland gemaakt met behulp van architecten. Dus ook uw huis.

Architectuur is de kunst van het bouwen. De onlosmakelijke verbinding tussen schoonheid, degelijkheid en functionaliteit. En dan gaat het dus niet om mooi of lelijk alleen. Want als het in elkaar stort of niet werkt zoals zou moeten heb je er als gebruiker niks aan en dan helpt die schitterende gevel helemaal niks. Goede architectuur is dus een weg vinden om schoonheid, degelijkheid en functionaliteit op een goede manier in elkaar te weven . Dat betekent dat de architect  moet zorgen dat het gebouw de tand des tijds doorstaat, hij zich een weg baant door stapels regels en wetten, binnen budget blijft , zorgen dat de aannemer de kwaliteit levert die afgesproken is en zo kan ik nog wel even doorgaan. Als dat allemaal goed bij elkaar komt, is het goed ontworpen.

Ik geloof echt dat wonen of werken in een goed ontworpen gebouw of straat mensen gelukkiger maakt. En dat ook slecht ontworpen gebouwen gebruikers ongelukkiger maakt.  En dan heb ik het nog niet eens over de mensen bij wie het slecht ontworpen gebouw in de straat staat. Toch lijkt architectuur een elite-discussie, terwijl de stad van ons allemaal is toch? In die zin is het in ons aller belang dat de stad vol komt met met zorg ontworpen en met liefde gemaakte gebouwen. En daar gaat naar mijn idee deze prijs over.

Ik ben architect. Hopelijk kijkt u als lezer door de ‘wij van wc-eend adviseren wc-eend’ heen en zie ik u morgen. 17u bij het RAP architectuurcentrum tegenover de ingang van de Hooglandse kerk. Ben benieuwd wat u nou eigenlijk echt vindt van deze 12 nieuwe projecten, 12 aanwinsten voor de stad.

http://www.rapsite.nl/artikel.php?artikel_id=290

dvda_logo

Patrick Colly, architect en jurylid Leidse Architectuurprijs 2013

fietsparkeren

Eerder schreef ik al een stuk over het teruglopend autobezit in steden waarbij de bevolking groeit. Verdichten leek te leiden tot minder autobezit. Maar wat gaan we doen met het groeiend fietsbezit bij verdichten? Hier twee voorbeelden in de binnenstad waarbij de fiets geen plaats heeft gekregen van de heren en dames ontwerper van de afdeling openbare ruimte.

Gevolg is dat of de stoep niet meer bewandelbaar is of de gevel vol staat met fietsen. Je kunt de gebruiker lui noemen, maar een alternatief is er vaak echt niet. Nu valt het op het Rapenburg nog wel mee met de drukte van het autoverkeer en is de straat een goed alternatief. Maar hoe anders is dat op het Noordeinde. Hier en daar leveren de fietsen (en op bepaalde dagen ook nog het vuilnis) gevaarlijke situaties op. Daarnaast is het bepaald niet gastvrij. Het noordeinde is de doorsteek van onze (nu nog) belangrijkste parkeerplaats van de stad aan de haagweg naar de binnenstad. Ze is soms niet meer dan een meter breed, net plek genoeg voor twee fietsen aan een lantarenpaal waarbij de rolstoeler / buggybestuurder haar tocht naar de binnenstad (want geen plek in de busjes) met een ware doodsverachting (want van de sokken gereden door dezelfde busjes) dient te voltooien.

Bij een stad als Leiden met de pretentie hoogwaardige openbare ruimte te hebben, hoort een goede fietsoplossing in het straatbeeld. Ik heb er naar gezocht, maar beleid bestaat niet. Ja, meer fietsstallingen voor winkelend publiek en fietsfout-beleid. Maar een gedegen visie op dit probleem voor bewoners heb ik niet kunnen vinden. Wachten op de gemeenteraadsverkiezingen, of nu vast een plan verzinnen?

Patrick Colly

20130527-141529.jpg

20130527-141543.jpg

Uit de oude doos: ‘Nieuw Elan’ in de Mirakelsteeg

Geheel onterecht was er weinig aandacht in de Leidse media over het verheugende feit dat woningcorporatie Portaal in maart 2011 de prijsvraag ‘Nieuw Elan’ won met het ontwerp van Han Dijk, Bart Schrijnen en Emile Revier voor de transformatie van de Mirakelsteeg in Leiden. Het is namelijk een geweldig goed plan dat verdere uitwerking verdient. Het ontwerp kan, als het wordt uitgevoerd, een schoolvoorbeeld worden van succesvol binnenstedelijk bouwen in Leiden.

De ontwerpwedstrijd was uitgeschreven door de woningcorporaties Haag Wonen, Mitros, Com•wonen, Portaal en het Stimuleringsfonds voor Architectuur (SfA). Deelname aan de prijsvraag stond open voor jonge architecten, stedenbouwkundigen, landschapsarchitecten, planologen, sociaal geografen, stadssociologen en deskundigen op het vlak van bewonersparticipatie. De opdracht was om op een vernieuwende, kwalitatieve en gedurfde manier een nieuwe toekomst te schetsen voor buurten uit de jaren ’70 en ’80.

De Mirakelsteeg ligt in het centrum van Leiden, achter de Lange Mare. Het is zo’n typische 70’er – 80’er jaren stadsvernieuwingsbuurt, zoals die er zoveel zijn in Leiden. De architectuur is van matige kwaliteit, er wordt alleen gewoond en geparkeerd en de inrichting van de openbare ruimte is weinig aantrekkelijk. Het ontwerpteam  Dijk, Schrijnen en Revier heeft de locatie bijna chirurgisch bestudeerd en maakt van de Mirakelsteeg weer een levendige, groene en aantrekkelijke buurt: Auto’s verdwijnen onder een groen parkeerdek, bestaande huizen worden energiezuinig gemaakt, de huidige structuur wordt verdicht door het afmaken en toevoegen van huizen en er komt weer een buurtwinkel op de hoek.

Het ontwerp voor de Mirakelsteeg is ook interessant omdat het als voorbeeld kan dienen voor de transformatie van andere stadsvernieuwingsbuurten in het centrum van Leiden. Kortom een fantastisch plan dat laat zien dan met veel creativiteit binnenstedelijk bouwen niet alleen meer aantrekkelijkere woningen oplevert maar ook een  mooie en groene leefomgeving.

Walter van Peijpe

Dit artikel verscheen eerder op http://waltervanpeijpe.com/

Studenten-bedrijventerrein ‘De Nieuwe Waard’

industrieterrein-de-nieuwe-waard

Veel steden zitten in hun maag met verouderde en vaak verpauperde
bedrijventerreinen die niet meer voldoen aan de huidige vraag. Tegelijkertijd wordt aan de randen van de stad het landschap bedreigd door de wens daar nieuwe bedrijventerreinen aan te leggen. Milieudefensie denkt dat er al genoeg beschikbare bedrijventerreinen zijn en is dus tegen deze aanleg. Daarom stelt zij een bouwstop voor, gekoppeld aan een herstructureringsfonds voor bestaande bedrijventerreinen. Dit laatste idee is interessant. Met meer geld is het misschien mogelijk om deze gebieden opnieuw te ontwikkelen. Een verbod op de aanleg van nieuwe bedrijventerreinen is te negatief gedacht.

Op vrijdag 6 februari 2009 promoveerde landschapsecoloog Robbert Snep aan de universiteit Wageningen op het onderzoek ‘Biodiversity conservation at business sites – options and opportunities’. Volgens hem kunnen bedrijventerreinen een belangrijke rol spelen bij het behoud van natuur en biodiversiteit wanneer zij ‘groener’ worden ingericht. Ecologische beplanting in
plaats van ‘bedrijfsgroen’, tijdelijke natuur en groene daken en gevels kunnen voor veel diersoorten een nieuw leefklimaat opleveren. Groene bedrijventerreinen kunnen zelfs, door hun ligging tussen stad en
landschap, een bron zijn voor meer stadsnatuur. img_3326Het verouderde bedrijventerrein ‘De Waard
in Leiden ligt vlak bij het historische centrum van Leiden en ver van de natuur. De kwaliteit van de architectuur en de openbare ruimte is inferieur. Zelden is kostbare ruimte zo inefficiënt gebruikt als hier.
Maar met het geld uit het herstructureringsfonds van Milieudefensie, de inzichten van Robbert Snep en een efficiënter gebruik van de ruimte kan bedrijventerrein ‘De Waard’ een nieuwe toekomst krijgen. Sterker nog: het zou wel eens de spannendste plek van Leiden kunnen worden door het realiseren van een groene studentenwijk boven de bedrijfsgebouwen. De recycle-architectuur in de ‘bovenwijk’ is flexibel, duurzaam en klimaatneutraal. Op de daken zijn moestuinen, picknickplaatsen en ander openbaar groen aangelegd. Studenten hebben baantjes bij de opgeknapte
bedrijven in de ‘benedenwijk’ waar de openbare ruimte opnieuw is
ingericht. Stadslandbouw, stadsdieren en stadskunst krijgen alle ruimte. Alleen milieuvriendelijk vervoer heeft toegang tot de wijk.  Ook na vijf uur en in het weekend is het een veel bezochte, levendige wijk. ‘De Nieuwe Waard’ is het eerste groene ‘studenten-bedrijventerrein’ van Nederland.

Walter van Peijpe

[samples van: Luc Deleu, Banksy, Dirk van den Bosch [mostag], Georg Noordanus/Hendrik-Jan Kldeweij, containerhouse Wellington, ea, klik op de foto voor een vergroting]
 
Dit artikel verscheen eerder op http://waltervanpeijpe.com/