Tagarchief: JL

Redt elke stadsboom jaarlijks één leven?

Bomen hebben vele positieve effecten, zoals de hier eerder genoemde effecten op onze geestelijke gezondheid en de luchtkwaliteit. Hoewel de temperatuur al maanden ondergemiddeld is, wil ik nogmaals schrijven over een derde positief punt van bomen, namelijk verkoeling.

Bomen zorgen voor verkoeling in de stad, of misschien correcter: minder opwarming. Het blijkt namelijk dat een stad gemiddeld een paar graden warmer is dan het platteland daarbuiten. Dit komt door verschillende effecten, maar kort gezegd komt het er op neer dat de stedelijke omgeving met veel steen en asfalt meer straling van de zon absorbeert en die warmte ook langer vasthoudt. Bomen zorgen niet alleen voor schaduw, maar verdampen ook water net zoals wij zweten. Een boom heeft daardoor een aanzienlijk effect op de omgeving. Eén boom geeft het verkoelend effect van tien airco’s las ik ergens. Een rare vergelijking want een airco maakt het binnen koeler, maar blaast buiten juist warme lucht uit waardoor het daar nog warmer wordt en op de lange termijn wordt door extra CO2 in de lucht zelfs de hele aarde er warmer van.

Hitte-eiland   (bron: arborday.org)

Niet alleen aan de luchtvervuiling gaan mensen dood, ook door hitte. De meeste mensen zullen zich de hittegolf in Europa van 2003 niet herinneren als een dodelijke natuurramp. Dat is niet omdat er in Nederland maar 1500 van de 70 000 doden vielen, maar omdat hitte een sluipmoordenaar is. Als zwakke mensen zoals ouderen tijdens een hittegolf overlijden, zijn we geneigd dat toe te schrijven aan hun zwakte. Toch blijkt uit de statistieken dat deze mensen anders vaak nog jaren langer hadden kunnen leven.

Hittegolf 2003   (bron: wikipedia.org)

Gemiddeld is het in Leiden 3,2 graden warmer dan daarbuiten. In één op de 20 gevallen is het zelfs meer dan 5,6 graden warmer. Genoeg reden dus om het huidige aantal bomen te behouden of toe te laten nemen. Er is een regel dat voor iedere gekapte boom een nieuwe geplant moet worden. Dit wekt echter ten onrechte de indruk dat het prima is om bomen te kappen, als je ze maar elders weer bijplant. Afgezien van het feit dat een boom ook emotionele waarde heeft, werkt dat niet zo. Een bos met compensatiebomen heeft een ander effect dan verspreide bomen en een kleine net aangeplante boom geeft natuurlijk minder verkoeling dan een grote oude.

Kleine nieuwe bomen   (bron: politiekdelft.nl)

Bij herinrichtingsprojecten worden steevast eerst alle bomen omgezaagd om na de herinrichting (soms op vrijwel dezelfde plekken) weer nieuwe bomen te planten. Het duurt jaren voor z’n nieuwe boom weer enige omvang heeft. Toen ik in 2000 daarop wees als lid van de studentenraad bij de herinrichting van de campus van de TU Delft, werd ik door medestudenten uitgelachen. Dus legde ik uit dat dat geen loze emotionele reactie op de tijdelijke kaalheid is, maar dat er vaak zo snel al weer heringericht dat je een aanzienlijk deel van de levensduur van de inrichting met een kaal stadsbeeld zit. Soms wordt zelfs een boom al lang voor deze groot deze al weer omgezaagd voor de volgende herinrichting. Ik geloof graag dat mijn pleidooi ervoor gezorgd heeft dat een groot deel van de oude bomen is behouden toen jaren later de hoofdweg door de campus samen met de enorme parkeerplaatsen werden opgebroken en omgevormd tot één groot park.

Mekelpark   (bron: tudelft.nl)

Een vierde positief effect van bomen in de stad is het luwen van de wind. Hoewel een boom die de strijd met de wind verliest ook wel eens een slachtoffer maakt, is het aantal mensen dat door afwaaiende dakpannen geraakt wordt waarschijnlijk ook lager door stadsbomen. Kortom, niet iedere boom redt jaarlijks een leven, maar gemiddeld waarschijnlijk heel wat meer dan 1 leven per jaar.

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre

Levendige nieuwbouw

Vorige week heb ik een peiling gestart over hoe om te gaan met oude dingen. Bij onderhoud onderdelen vervangen is prima, maar iets bijna geheel namaken voelt vaak als bedrog. Als je iets moderns toevoegt moet het natuurlijk wel bij het oude passen en de kosten moeten niet te gek worden. Dat maakt de keuze lastig en zorgt er voor dat de afweging in iedere situatie anders uitvalt.

Peiling

Voor het trekken van conclusies is de uitslag van de peiling niet erg geschikt. Daarvoor hebben niet genoeg mensen gereageerd. Ik laat de peiling dus nog even open staan. Op één punt is de uitslag wel duidelijk: In een mooie oude wijk die door een ramp getroffen wordt laat je moderne gebouwen neerzetten achter gereconstrueerde oude gevels. Je behoudt dan de uitstraling, maar hebt wel gebouwen die aan de moderne eisen voldoen. Al zijn er ook mensen die het niet de perfecte combinatie vinden maar een goedkope en slechte variant van volledige reconstructie. Ook bij reconstructie raak je overigens veel van de oude charme kwijt. Kijk naar het centrum van Dresden: heel mooi heropgebouwd na de ramp van 13 februari 1945, maar meer een museum vol toeristen dan een levende wijk met bewoners.

Dresden   (Bron: twolincolns.wordpress.com)

Ramp is een beetje een vreemde term voor een moedwillig bombardement op burgerdoelen zonder enig redelijk militair nut. De term oorlogsmisdaad lijkt meer geschikt, maar de eindverantwoordelijke is nooit vervolgd voor de moord op 25 000 burgers. Hij was namelijk een van de winnaars van de tweede wereldoorlog en die zien we nog altijd graag zwart-wit als een strijd tussen goed en kwaad. We hebben in Leiden zelfs een van onze hoofdwegen naar deze oorlogsmisdadiger vernoemd: de Chirchilllaan. Schandalig vind ik dat. Laten we die weg als deze heringericht wordt, hernoemen tot 13-februarilaan als een herinnering aan de slachtoffers of, als dat te gevoelig ligt, als herinnering aan de vernietiging van de originele charme van de stad Dresden.

Dresden brandt

Hoe komt het toch dat het zo moeilijk is een nieuwe of zelfs een heropgebouwde stad of wijk dezelfde charme te geven als een oude? Als we daar de vinger op zouden weten te leggen konden we het woongenot in nieuwe wijken verhogen. Of is daar geen manier voor en heeft het gewoon tijd nodig voordat Zoetermeer even levendig wordt als Leiden?

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre

Oude dingen

Hoe ga je met oude dingen om? Wil je die conserveren, gebruiken, opruimen of kies je voor de meest economische optie? Hieronder een paar voorbeelden.

Stel je hebt een mooie oude mechanische klok. Op een dag loopt de klok plots niet meer. Het uurwerk valt niet zo te repareren dat het weer echt betrouwbaar werkt.

 
Stel je hebt een mooi oud gebouw. Door de tand des tijds verkruimelen de stenen van de gevel één voor één. Als je de stenen één voor één vervangt is uiteindelijk geen één steen meer origineel.

 
Stel je hebt een mooie oude stadswijk, maar door een grote ramp raakt deze zwaar beschadigd. Er zijn genoeg delen bewaard gebleven voor een reconstructie.

 
Maandagbijdrage van Jochem Lesparre

Zouden we meer belasting mogen betalen?

Met enige regelmaat constateer ik dat het ergens erbarmelijk mee gesteld is. Voorbeelden hiervan in de openbare ruimte zijn: zwerfafval op staat, niet-duurzame bouwprojecten en een herinrichting zonder groen (omdat het volgebouwd moet om het project te bekostigen). Ook op sociale gebieden constateer ik dit regelmatig, zoals in de bejaardenzorg, onderwijs en asielverlening. Mijn conclusie is telkens vooral dat we er blijkbaar niet meer geld over hebben om deze zaken echt goed te laten regelen en dat we daardoor met te weinig, incapabele of lanterfantende ambtenaren zitten. Meer mensen inhuren is duur, professionals inhuren nog duurder en mensen ontslaan is al helemaal prijzig (zeker als je ze eerst jaren hebt laten lanterfanten). Nu het geld op is en er bezuinigd moet worden, wordt het alleen maar erger. De overheid gaat juist nog minder doen en de burger moet zo veel mogelijk zelf organiseren.

Lees ook het commentaar van Martin Sommer op “burgerkracht” op:.de Volkskrant

Als het om vernieuwende ideeën bedenken en proefprojecten uitvoeren gaat (bijvoorbeeld voor de vergroening van onze versteende leefomgeving of van onze vervuilde economie), is burgerinitiatief uitstekend en moet dat inderdaad veel meer gestimuleerd worden. Een ander punt waar burgerinzet een goed idee is, is de controle van de standaardtaken van de gemeente. Mijn straat werd laatst opnieuw bestraat, maar geen van mijn buurtgenoten noch de stratenmakers zagen daar de noodzaak van in. Wij kregen de brief van de gemeente hierover echter pas toen de stratenmakers de volgende werkdag al zouden beginnen. Dat was te laat om de gemeente er nog op te wijzen dat het niet nodig was.

De straat vóór herbestrating (bron: Google)

Voor het uitvoeren van de standaardtaken, zoals de straat vegen, plantsoenen onderhouden en ouderenzorg, kan je burgers activeren, maar na verloop van tijd gaat het animo toch achteruit en stopt men er mee. Daarnaast is het vaak helemaal niet efficiënt.  Zo stond ik laatst het zanderige schoolplein van mijn kinderen te vegen, omdat de gemeente (die notabene eigenaar van de school is) de straatveegwagens de schoolpleinen niet laat doen. In de tijd dat ik daarmee bezig ben geweest had ik ook een extra techniekles kunnen geven die veel meer waard is dan de kosten van het vegen door een veegwagen.

Schoolplein vegen

Ik weet de oplossing voor de problemen met de standaardtaken wel. Er moet gewoon meer geld naar toe, niet minder. Dat geld moet ergens vandaan komen: linksom of rechtsom via belasting. Daarom vraag ik (ondanks dat ik deze maand zonder inkomen zit): Zouden we meer belasting mogen betalen zodat onze gemeente, provincie, staat, EU en wereld fatsoenlijk georganiseerd kunnen worden?

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre

Fietsparkeren 2

Ik loop met een fietspomp in de hand naar buiten, want de achterband van m’n fiets zal in de afgelopen week wel weer langzaam leeggelopen zijn. Er zit zo’n klein gaatje in dat ik niet kan vinden om te plakken. Misschien moet ik er eens een nieuwe band op doen, maar dat is veel werk en zo gaat het ook nog wel een tijdje. Tot mijn verbazing is m’n fiets weg. Gisterochtend stond ‘ie nog tegen de muur van m’n huis, maar nu is de steeg leeg. Heeft iemand m’n oude fiets met een platte band gestolen? Onwaarschijnlijk! Dan bedenk ik dat ik gisteren mensen van de gemeente heb zien lopen. Is m’n fiets voor m’n eigen huis als wrak verwijderd? Ik bel naar het telefoonnummer van fiets fout=fiets weg.

Lekke band

“Nee meneer, wij verwijderen alleen fietsen in het stationsgebied.”
“Maar, ik heb echt mensen van de gemeente gezien die een fietswrak uit m’n steeg afvoerde.”
“Dat moeten dan mensen van vegen en legen zijn geweest, meneer.”
Dus bel ik daarnaartoe: “Nee, meneer we nemen alleen wrakken mee”.
“Maar ik vind het wel erg toevallig dat m’n fiets verdwenen is op de ochtend dat jullie daar bezig waren.”
“Oh. Wanneer was dat?… Waar woont u?… Hoe zag uw fiets er uit?… Ik zie hier foto van een roestige fiets met handremmen met stangen.”
“Ja dat is hm!”
“Nou dat is een wrak hoor.”
“Dat is helemaal geen wrak, hij rijdt hartstikke soepel en is alleen wat roestig omdat ‘ie altijd in de regen staat. Een glimmende nieuwe nieuwe fiets wordt maar gejat.”
“Nou vooruit dan maar. Dan is er misschien toch een verkeerde inschatting gemaakt.”
“Kan ik m’n fiets dan terugkrijgen?”
“Nee, die is vernietigd, meneer.”
“Oh, lekker dan, en nu?”
“U wordt binnenkort teruggebeld met een aanbod voor compensatie.”
Een week later biedt iemand me €100. Meer is de fiets inderdaad  niet waard, maar ik baal vooral van het gedoe dat het me oplevert. De €100 komt vervolgens niet. Pas na een half jaar en tien keer terugbellen krijg ik eindelijk m’n geld.

Fiets fout is fiets weg

Omdat ik meestal van twee fietsen van het grofvuil zelf een fiets inelkaarzet met een degelijk nieuw slot er op, is dat niet een gewild object om te stelen. Toch ben ik al heel wat fietsen kwijtgeraakt, vermoedelijk allemaal door de gemeente meegenomen. Ik snap dat de gemeente wrakken en foutgestalde fietsen weg moet halen. Ik snap ook dat het soms lastig is om in te schatten of een fiets een wrak is of alleen wat roestig en of een fiets echt fout geparkeerd is of alleen met de fiets ernaast uit het rek getrokken en omgevallen. Wat ik storend vind is dat het voor de gemeente handiger is om te veel fietsen weg te halen. De meeste mensen klagen toch niet. De kosten voor compensatie zijn daardoor zo laag dat het niet nodig is om het zorgvuldig te doen, maar ik zit dus nu weer zonder fiets.

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre