Tagarchief: stationsgebied

Fietsparkeren 2

Ik loop met een fietspomp in de hand naar buiten, want de achterband van m’n fiets zal in de afgelopen week wel weer langzaam leeggelopen zijn. Er zit zo’n klein gaatje in dat ik niet kan vinden om te plakken. Misschien moet ik er eens een nieuwe band op doen, maar dat is veel werk en zo gaat het ook nog wel een tijdje. Tot mijn verbazing is m’n fiets weg. Gisterochtend stond ‘ie nog tegen de muur van m’n huis, maar nu is de steeg leeg. Heeft iemand m’n oude fiets met een platte band gestolen? Onwaarschijnlijk! Dan bedenk ik dat ik gisteren mensen van de gemeente heb zien lopen. Is m’n fiets voor m’n eigen huis als wrak verwijderd? Ik bel naar het telefoonnummer van fiets fout=fiets weg.

Lekke band

“Nee meneer, wij verwijderen alleen fietsen in het stationsgebied.”
“Maar, ik heb echt mensen van de gemeente gezien die een fietswrak uit m’n steeg afvoerde.”
“Dat moeten dan mensen van vegen en legen zijn geweest, meneer.”
Dus bel ik daarnaartoe: “Nee, meneer we nemen alleen wrakken mee”.
“Maar ik vind het wel erg toevallig dat m’n fiets verdwenen is op de ochtend dat jullie daar bezig waren.”
“Oh. Wanneer was dat?… Waar woont u?… Hoe zag uw fiets er uit?… Ik zie hier foto van een roestige fiets met handremmen met stangen.”
“Ja dat is hm!”
“Nou dat is een wrak hoor.”
“Dat is helemaal geen wrak, hij rijdt hartstikke soepel en is alleen wat roestig omdat ‘ie altijd in de regen staat. Een glimmende nieuwe nieuwe fiets wordt maar gejat.”
“Nou vooruit dan maar. Dan is er misschien toch een verkeerde inschatting gemaakt.”
“Kan ik m’n fiets dan terugkrijgen?”
“Nee, die is vernietigd, meneer.”
“Oh, lekker dan, en nu?”
“U wordt binnenkort teruggebeld met een aanbod voor compensatie.”
Een week later biedt iemand me €100. Meer is de fiets inderdaad  niet waard, maar ik baal vooral van het gedoe dat het me oplevert. De €100 komt vervolgens niet. Pas na een half jaar en tien keer terugbellen krijg ik eindelijk m’n geld.

Fiets fout is fiets weg

Omdat ik meestal van twee fietsen van het grofvuil zelf een fiets inelkaarzet met een degelijk nieuw slot er op, is dat niet een gewild object om te stelen. Toch ben ik al heel wat fietsen kwijtgeraakt, vermoedelijk allemaal door de gemeente meegenomen. Ik snap dat de gemeente wrakken en foutgestalde fietsen weg moet halen. Ik snap ook dat het soms lastig is om in te schatten of een fiets een wrak is of alleen wat roestig en of een fiets echt fout geparkeerd is of alleen met de fiets ernaast uit het rek getrokken en omgevallen. Wat ik storend vind is dat het voor de gemeente handiger is om te veel fietsen weg te halen. De meeste mensen klagen toch niet. De kosten voor compensatie zijn daardoor zo laag dat het niet nodig is om het zorgvuldig te doen, maar ik zit dus nu weer zonder fiets.

Maandagbijdrage van Jochem Lesparre

De romantiek en spanning van reizen met de trein

TrainsHet stationsgebied van Leiden is volop in beweging. Het gebied moet gaan uitgroeien tot een levendige buurt met een rijk aanbod aan functies, zoals kantoren, woningen en winkels. De gemeente hoopt dat het stationsgebied in 2032 het visitekaartje van de stad zal zijn, en er ongeveer zo uit zal komen te zien. Indrukwekkend plannen, maar toch mis ik iets: de romantiek en spanning van het reizen met de trein.

Ja, het is tegenwoordig vaak vol in de trein, en er is dikwijls vertraging, maar in de trein maak je ook wat mee. Zo ontmoet ik met enige regelmatig nieuwe mensen in de trein, kom ik er interessante dingen te weten door pratende mede-passagiers, kan ik er fantaseren over de eindbestemming van andere reizigers, en genieten van zelf-meegebrachte koffie, thee of wijn, terwijl de landschappen buiten aan me voorbij trekken. Ik heb zelfs wel eens een beetje stiekem zitten voetje vrijen met een niet onaantrekkelijke jonge man die tegenover mij zat…

Reizen met de trein blijft altijd een beetje romantisch en spannend. Morgen ga ik voor werk een dagje op en neer naar Maastricht. 3 uur heen en 3 uur terug. Ik kijk er nu al naar uit! Misschien dat ik nog taferelen tegen kom zoals in deze fotoserie van Boston.com. Voor velen is reizen met de trein misschien saai en monotoon, maar ik sluit niets meer uit. Je hoeft alleen maar je ogen en oren open te doen, de rest komt vanzelf.

Ik hoop dat dit ook zal gelden voor het stationsgebied in Leiden. Dat het een interessante buurt wordt, die ook wat van de romantiek en spanning van het reizen met de trein ademt. Zo ja, dan wordt het vast een prachtige omgeving, waar nieuwe deals, liefdes, contracten en vriendschappen kunnen ontstaan.

Bijdrage van Simone Pekelsma (@simonepekelsma)