Categorie archief: collages

Het LAKtheater moet blijven!

LAKMijn dochtertjes van 5 en 8 zijn twee van de vele duizenden Leidse schoolkinderen die jaarlijks in het Leidse LAKtheater kennis maken met eigentijds toneel, dans en muziek. De Rijks Universiteit Leiden en de gemeente Leiden zouden zich het belang van deze kennismaking moeten realiseren. Het LAKtheater draagt bij aan de ontwikkeling van mijn  kinderen en daarmee ook aan de ontwikkeling van de stad in de toekomst.

lakvoor meer informatie en voor hoe je kan helpen

‘GELUK IS EEN BESLUIT’

geluk is een besluit 1

Deze gigantische muurschildering ‘GELUK IS EEN BESLUIT’ is in 2007 zonder vergunning aangebracht op een blinde muur van een particulier parkeerterrein in de monumentale Leidse binnenstad. Een aantal omwonenden maakte bezwaar, de Adviescommissie voor Ruimtelijke Kwaliteit [ARK] vond de muurschildering te amateuristisch en adviseerde het kunstwerk te laten verwijderen. Wethouder Marc Witteman negeerde de bezwaren en het ARK-advies en verleende alsnog de vergunning. Op zijn weblog verdedigt hij zijn besluit als volgt: “…..Een aardig voorbeeld van een stukje amateurkunst dat deze grijze parkeerplaats mooi opfleurde. Maar helaas, voor zo’n schildering is een vergunning nodig en die was door de betrokken schilder niet aangevraagd.….Zij keken via de achterzijde van hun woning op het parkeerterrein en vonden een grijs parkeerterrein blijkbaar mooier. Daardoor kreeg ik de vraag of de gemeente handhavend zou moeten optreden…….Maar moet je dan, eventueel met behulp van de sterke arm, een dergelijke muurschildering op een particulier terrein gaan verwijderen. Ik stelde me de commentaren in de krant en locale sites alweer voor. Hoeveel mensen in de stad zouden van mening zijn dat het een taak van de gemeente is om dit stukje volksvlijt te verwijderen….. “ En inderdaad oogstte de wethouder lof op de lokale sites. Maar is die lof wel terecht?

Het gebeurt niet vaak dat het college een advies van de ARK naast zich neerlegt. Er zal in dit geval dus wel sprake zijn geweest van een zwaarwegend belang. Maar is angst voor impopulariteit onder boze burgers is een zwaarwegend belang?  En als dat zo is dan is het college niet consequent: Omdat de ARK een te bouwen dakkapel in een buitenwijk van Leiden 15 centimeter te breed vond gaf zij een negatief advies. De gemeente weigerde de bouwvergunning en de Commissie van Beroep en Bezwaarschriften verklaarde het daarop volgende bezwaar ongegrond. Maar de bestuursrechter in Den Haag stelde de aanvrager van de bouwvergunning in het gelijk. De gemeente Leiden gaat nu in beroep bij de Raad van State. De reacties van de bevolking in het Leidsch Dagblad op dit bericht waren niet misselijk:

Kijk om je heen wat een wanstaltige gedrochten er in onze oude binnensteden door de overheid worden neergeplemd. Maar wel zeiken over een dakkapelletje van 1 cm breder. Zieke overheid, doe iets nuttigs!!

Dan komt ambtenaar schaaltje 9 ineens in beeld om een stempel te drukken. Feodaal, niets anders dan feodaal en anti-sociaal.

Je zou toch zeggen dat de gemeente Leiden belangrijker prioriteiten heeft dan dit soort gemierenneuk over centimeters. Wat een prutsers…

Angst voor impopulariteit kan dus niet de reden zijn voor het college om de vergunning te verlenen. Is de reden dan het beschermen van een ‘stukje volksvlijt’, een positieve culturele daad dus? Houdt Marc Witteman van figuratieve, naïeve schilderkunst en is zijn smaak  een zwaarwegend belang?

Het is een interessante vraag of de wethouder aan onderstaande muurschildering van de internationaal bekende Leidse ‘stylemaster’ ZEDZ ook een vergunning verleend zou hebben en wat dan de reactie van de Leidse bevolking zou zijn geweest.

geluk is een besluit def

Denk groot, denk groen, denk hoog!

valkenburgDe ontwikkeling van het voormalig vliegveld Valkenburg tot een woonwijk met 5000 huizen houdt de gemoederen bezig!

Denk groot, denk groen denk hoog!

De geschiedenis

De informatie

Zij zijn voor

Zij zijn tegen

De natuur

De stedenbouw

De wolkenkrabber


valkenburg

Stadskunst 10

nuNu

tree-art-afterIn de toekomst

Leiden heeft prachtige musea die goed bezocht worden. Een wandeling door de historische binnenstad van Leiden is een mooi vervolg op een museumbezoek. Het is dan wel jammer dat in de stad zelf vrijwel geen kunstwerk te vinden is. Kunst in de openbare ruimte verhoogt de aantrekkelijkheid en levendigheid van de stad. Met wat creativiteit zijn er genoeg plekken te vinden voor interessante stadskunst.

Bomen vlnr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8

stadskunst 1, stadskunst 2,  stadskunst 3, stadskunst 4, stadskunst 5, stadskunst 6, stadskunst 7,  stadskunst 8, stadskunst 9

Hotel Savoy = Villa Allegonda

villa-allegonda-copy1

Naar een ontwerp van Menso Kamerlingh Onnes verbouwde J.J.P. Oud in 1916-1917 de door de Leidse architect Jesse ontworpen ‘Villa Sigrid’, gelegen op een duin in Katwijk aan Zee. J.J.P. Oud’s villa ‘Allegonda‘, met glas-in-lood ramen van Theo van Doesburg, wordt gezien als een vroeg voorbeeld van ‘De Stijl-architectuur‘. [lees ook] De villa heet nu ‘Hotel Savoy‘. Zowel binnen als buiten is weinig meer over van het originele ontwerp. hotel-savoyDe eigenaar van ‘Hotel Savoy’ wil het liefst een nieuw hotel bouwen op het duin, maar de villa is op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. Er is zelfs een ‘Comité Alllegonda‘ dat zich inzet om de villa weer te herstellen in zijn oorspronkelijke staat. De gemeente Katwijk is enthousiast. Deze nieuwe ‘Villa Allegonda’ zou een enorme cultuurhistorische attractie kunnen worden. Ook Utrecht, de stad van Gerrit Rietveld, ziet in dat de reconstructie van moderne architectuur veel extra toeristen kan trekken. In de Vinex-wijk ‘Leidsche Rijn’ wil de gemeente, in het nog aan te leggen ‘Rietveld Park’, replica’s van beroemde werken van Rietveld bouwen. In Rotterdam staat al, op een hele andere plek dan het origineel, een beroemde replica: ‘Café de Unie’ van J.J.P Oud. Reconstructies van [moderne] monumenten hebben ongetwijfeld een toeristische waarde. De vraag is echter of zij ook een cultuurhistorische waarde hebben. Zijn deze architectonische attracties niet uitsluitend een vorm van city-marketing? Is het wel mogelijk de ‘ziel’ van een gebouw te reconstrueren? Gaat reconstructie niet in tegen de filosofie van het moderne: de vooruitgang?