Categorie archief: intensiveren

Wie het kleine niet eert…..

two-storey-container-houseVorige week werd in de commissie Ruimte&Regio het Perspectief voor de ruimtelijke ontwikkelingen in Leiden besproken. Een vooruitblik op wat we de komende vier nog gaan bouwen in Leiden en hoe we dat financieel kunnen verantwoorden. Een heel vrolijk verhaal is het niet. De bouw ligt behoorlijk op zijn gat. Leiden heeft gelukkig weinig eigen grond, waardoor de financiële schade door afboeking nog meevalt. Maar woningbouwcorporaties in Leiden hebben aangegeven voorlopig niet te zullen investeren in nieuwbouw en particuliere investeerders krijgen hun bouwplannen niet rond. In het perspectief staan dan ook geen grote nieuwe ontwikkelingen genoemd.

Cross-Box-shipping1Misschien wordt het nu dus tijd voor kleine ontwikkelingen. Misschien wordt het nu tijd voor creatieve oplossingen om op kleine schaal toch nog gebouwen toe te voegen aan de stad. Want er is in Leiden genoeg ruimte voor unieke projecten.

Week-End-House-shipping-containers

Eén oplossing is het herbestemmen van leegstaand vastgoed. Elk leegstaand kantoor of leegstaande school is uniek. Als het lukt om gemeente, eigenaren, investeerders, nieuwe gebruikers en architecten aan elkaar te koppelen dan kunnen veel panden een nieuwe eigentijdse invulling krijgen. Natuurlijk zal dit niet eenvoudig zijn. Maar met onorthodoxe ideeën, radicale maatregelen en met veel inzet moet het kunnen, toch?

shipping-container-house-in-el-tiemblo1Een andere oplossing is kleinschalige verdichting. Op onze site staan al een paar mooie studies hiernaar van Flinterdiep Maar ik kwam laatst deze site tegen. De 22 mooiste huizen gemaakt van scheepscontainers. Sindsdien zie ik, als ik door Leiden rij in mijn taxi, overal plekken waar we containerwoningen zouden kunnen toevoegen. Bekijk de projecten op de site goed en ik weet zeker dat ook jullie met andere ogen naar de stad zullen kijken. Een tijd geleden maakte ik een collage van containerwoningen op de Morsweg. Moet kunnen, toch?

nieuwe morsweg

Hoe je eenvoudig een woning bouwt van scheepscontainers zie je hier!

bijdrage van Walter van Peijpe

Leiden: meer klein maar fijn

Overheden leggen vandaag alles vast in bestemmingsplannen. Hoogte, breedte en bestemming en in zekere mate hoe je bouwt. En dat is als er al mogelijkheden zijn. Voor een groot deel van de stad is de huidige situatie tot wet verheven. Je mag vrijwel niets anders dan wat er al is. De bandbreedte van mogelijkheden is van tevoren al beperkt. Toch gek. De stad is het resultaat van honderden jaren sleutelen. Vaak zonder al te veel overheidsbemoeienis. En dat kun je zien. Geloof dat dat een van de grootste charmes van oude steden is, de kleinschaligheid, de gekke oplossingen, panden die zijn gesloopt, veranderd en aangepast aan het tijdsbeeld omdat dat op dat moment wenselijk was. Oplossingen die er niet gekomen zouden zijn als je tevoren teveel regels zou opleggen of als je het ineens zou bouwen. Sleutelen maakt dat de stad leeft. En daarom vind ik dit dus een enorm tof project. http://www.rotterdam.nl/kleinenfijn

05 Mauritsstraat Woon-werkpand Rotterdameap

De gemeente Rotterdam vraagt Rotterdammers: “kent u nog een stukje grond of stukje lucht waar u graag zou willen bouwen?” Een parkeerplaats waar nog drie gestapelde kleine studentenkamer passen, het dakvlak van de flat tegenover waar u uw penthuis bouwt of het achterterrein waar best nog een kantoorruimte gebouwd kan. Ja? Dan helpen we u uw droom te realiseren.

09cefa2d0b4c85b7cfa3a4343c968648.061 KuhneNatuurlijk is Rotterdam een andere stad met andere kwaliteiten. Maar geloof dat een project als dit in Leiden een groot succes zou kunnen zijn. Want als we allemaal net zo fris naar de stad gaan kijken dan kan er ineens een hele hoop.

Patrick Colly

serie over cijfers deel 1

Voor het RAP architectuurcentrum ben ik een avond aan het organiseren over de woningmarkt in de deltametropool. Op het eerste gezicht niet een sexy onderwerp en geloof daarnaast dat niemand zich onderdeel voelt van zoiets als ‘woningmarkt’ als wel ‘deltametropool’. Toch zijn we allemaal meer deltametropolitaan dan we denken. Misschien zijn we in Leiden wel het deltametropolitaanst. Maar daar over een andere keer meer. Vandaag gaat het meer over de weetjes aan de randen van deze materie. Want als je dan een beetje aan grasduinen bent in publiek cijfermateriaal over het onderwerp kom je toch af en toe best interessante data tegen. Vandaag deel 1 van een nieuwe serie. Verwondering over cijfers.

Heeft u een auto? Er is niet heel lang geleden [februari 2012] een parkeernorm vastgesteld in de raad. http://decentrale.regelgeving.overheid.nl/cvdr/images/Leiden/i145569.pdf Kern van het document is dat we parkeerplaatsen tekort komen. Ernaast in vetrood alarmerende cijfers:  ‘In de toekomst zal het aantal auto’s in ons land nog verder groeien tussen de 9 en 50%’ . Eronder een staatje dat aangeeft dat er in Leiden de laatste drie jaar steeds 1% minder auto’s waren en dat dat aan de crisis ligt. Dat zal.

Uit de kerncijfers van de gemeente Holland-Rijnland [2012-2013] lijkt echter een heel ander beeld geschetst. In Leiden is er namelijk sinds 2002 een daling te zien van het autobezit. Vorig jaar waren er op 1 januari 2012 43,501 personenauto’s in de gemeente. Dat lijkt een hoop. Toch is dat slechts 0,69 auto per huishouden. Opmerkelijk als je dat tegenover bijvoorbeeld Alphen [1,26 auto’s per huishouden] zet. Nu kun je direct zeggen dat Leiden een studentenstad is en het getal is vertekend. Toch lijkt dat niet zo. Grote steden als Amsterdam kennen een nog veel lager percentage autobezit per huishouden. En ook de gemeenten tegen Leiden aan kennen een getal van rond de 1 auto per huishouden. Leiderdorp [1,0], Oegstgeest [1,0], Voorschoten [1,1], Katwijk [1,0]. Zeer onwetenschappelijke uitspraak, maar wellicht, hoe stedelijker des te minder auto’s nodig [!] per huishouden. Alles is immers om de hoek. Het beleid is meer bouwen binnen in de stad dus meer huishoudens binnen de stadsgrenzen dus meer stedelijkheid. Volgens de redenatie hierboven zou dat betekenen juist minder auto’s per huishouden.

Als we nu weer de parkeernormen erbij pakken lijken die normen nu ineens vrij royaal. Want als er in Leiden 0,69 auto per huishouden is, waarom zou je er volgens deze norm dan zo’n 1,2 moeten maken voor elke koopwoning tussen 65-90m2 in de binnenstad of 1,0 voor elke huurwoning van die afmeting in de binnenstad? En voor diezelfde woningen in de stevenshof 1,5 en 1,3. Dat moet blijkbaar met minder kunnen gezien de kerncijfers?

Overigens. 92% van alle Leidenaren heeft een fiets. 62% daarvan gebruikt hem dagelijks [bron: staat van leiden 2012] . En voor een verplaatsing in de stad gebruikt ca. 60% van alle leidenaren de fiets. Alle zuid-hollanders bij elkaar [kerncijfers statline] fietsen 1/6 van het totaal aantal gereisde kilometers [incl auto, trein, bus, motor, brommer]. Sterker nog. Gemiddeld fietsen we net zoveel kilometers als we met de trein afleggen [3 miljard].

Moeten we daarom niet eens wat meer nadenken over wat fietsen betekenen in onze stad ? Want kan iemand mij een fatsoenlijke fietsparkeerplaats aanwijzen? Gelijk maar beginnen met het ombouwen van autoparkeerplaatsen naar fietsparkeerplaatsen?

Image

Cijfers dus.

Patrick Colly

Uit de oude doos: De nieuwe Morsweg

Een groene, compacte stad is de stad van de toekomst. Dat geldt ook voor Leiden. We moeten zoeken naar creatieve en duurzame oplossingen om de schaarse ruimte in de stad de beter te benutten. Als we slim en vooruitstrevend zijn kunnen we Leiden verrijken met meer groen, meer woningen, meer kleine bedrijven, meer kunst, meer speelplaatsen en meer ruimte voor openbaar vervoer en de fiets. Zoals hier op de Morsweg.

Walter van Peijpe

Dit bericht verscheen eerder op http://waltervanpeijpe.com/


							

Uit de oude doos: ‘Nieuw Elan’ in de Mirakelsteeg

Geheel onterecht was er weinig aandacht in de Leidse media over het verheugende feit dat woningcorporatie Portaal in maart 2011 de prijsvraag ‘Nieuw Elan’ won met het ontwerp van Han Dijk, Bart Schrijnen en Emile Revier voor de transformatie van de Mirakelsteeg in Leiden. Het is namelijk een geweldig goed plan dat verdere uitwerking verdient. Het ontwerp kan, als het wordt uitgevoerd, een schoolvoorbeeld worden van succesvol binnenstedelijk bouwen in Leiden.

De ontwerpwedstrijd was uitgeschreven door de woningcorporaties Haag Wonen, Mitros, Com•wonen, Portaal en het Stimuleringsfonds voor Architectuur (SfA). Deelname aan de prijsvraag stond open voor jonge architecten, stedenbouwkundigen, landschapsarchitecten, planologen, sociaal geografen, stadssociologen en deskundigen op het vlak van bewonersparticipatie. De opdracht was om op een vernieuwende, kwalitatieve en gedurfde manier een nieuwe toekomst te schetsen voor buurten uit de jaren ’70 en ’80.

De Mirakelsteeg ligt in het centrum van Leiden, achter de Lange Mare. Het is zo’n typische 70’er – 80’er jaren stadsvernieuwingsbuurt, zoals die er zoveel zijn in Leiden. De architectuur is van matige kwaliteit, er wordt alleen gewoond en geparkeerd en de inrichting van de openbare ruimte is weinig aantrekkelijk. Het ontwerpteam  Dijk, Schrijnen en Revier heeft de locatie bijna chirurgisch bestudeerd en maakt van de Mirakelsteeg weer een levendige, groene en aantrekkelijke buurt: Auto’s verdwijnen onder een groen parkeerdek, bestaande huizen worden energiezuinig gemaakt, de huidige structuur wordt verdicht door het afmaken en toevoegen van huizen en er komt weer een buurtwinkel op de hoek.

Het ontwerp voor de Mirakelsteeg is ook interessant omdat het als voorbeeld kan dienen voor de transformatie van andere stadsvernieuwingsbuurten in het centrum van Leiden. Kortom een fantastisch plan dat laat zien dan met veel creativiteit binnenstedelijk bouwen niet alleen meer aantrekkelijkere woningen oplevert maar ook een  mooie en groene leefomgeving.

Walter van Peijpe

Dit artikel verscheen eerder op http://waltervanpeijpe.com/